پیامدهای مهاجرت خانوادگی زنان متأهل برای ادامه تحصیل در دانشگاه

این پژوهش پیامدهای احتمالی مهاجرت­ خانوادگی زنان متأهل شهر تهران برای ادامه تحصیل در دانشگاه را واکاوی می‌کند. روش پژوهش، طبق ماهیت تحلیل داده‌ها، توصیفی و روش و مراحل گردآوری اطلاعات پیمایشی از نوع شبه‌پانل واپس‌نگر است. جامعه­ی آماری این پژوهش، شامل تمام دانشجویان زن متأهل غیر­تهرانی است که برای ادامه تحصیلات دانشگاهی در دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی، مالک اشتر و خواجه نصیر با همراهی خانواده خود در تهران ساکن شده‌اند. 300 نفر از آنها برای نمونه با روش نمونه‌گیری احتمالی از نوع طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌های موردنیاز با استفاده از پرسش‌نامه‌های محقق‌ساخته جمع‌آوری شدند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان­داد که مهاجرت خانوادگی زنان متأهل برای ادامه تحصیل در دانشگاه به شهر تهران سطح رضایت زناشویی، فرهنگ‌پذیری و کیفیت زندگی را تغییر نداده و سطح پیشین هر سه مورد در موقعیت قبل از مهاجرت و در موقعیت فعلی نیز حفظ‌ شده است، اما میزان گرایش به فرزندآوری، انسجام خانوادگی و تحرک اجتماعی در موقعیت فعلی حفظ نشده و کاهش داشته است. سه عامل نوع دانشگاه محل تحصیل، سطح تحصیلات و مدت‌زمان حضور، کم و کیف پیامدهای مختلفی که زنان مهاجر و خانواده آنها تجربه کرده‌اند را تبیین می‌کنند.